What to say about Taipei...

Daar zitten we dan, in de hoofdstad van Taiwan, oftewel de republiek China. Niet te verwarren met de volksrepubliek China trouwens, die grote buurman. In principe lijkt dit op een wat meer democratische variant van China.

Taipei zelf is overigens een saaie stad...
Misschien omdat ik Bangkok een superleuke stad vind, dat zoveel malen groter en imposanter is.
Taipei is om 10 uur 's avonds zo goed als uitgestorven hier in Ximen, zo'n beetje de Times Square van de stad.

Wel is het verkeer een stuk geordender, is er veel politietoezicht (kan me niet herinneren dat ik in Thailand uberhaupt patrouillerende politiewagens heb gezien) en hebben ze een goed werkend en duidelijk metrosysteem.

Dat was het wel zo'n beetje vind ik want de stad doet erg grauw aan.
Gebouwen zijn spuuglelijk, op de Taipei 101 na, dat er een beetje eenzaam uit ziet als enige wolkenkrabber zijnde.
Gisteravond wel even de top bezocht uiteraard...
Voor de rest houden ze van westerse gebouwen, veel appartementencomplexen zijn in een soort van nage-aapte neoklassieke/renaissance stijl gebouwd.
Beetje apart om te zien hoe zich dat een contrast vormt met alle chinese billboards.
Het is met zo'n 12 graden ook niet bepaald ' warm', en het regent momenteel nogal veel.
Daarbij ben ik zo verkouden als de pest dus dat is ook niet erg bevorderend voor de humeur haha.

Chinezen zijn ook een apart volk opzicht.
Ze hebben hier een fetisj voor animatie, overal vind je Hello Kitty en van die blozende pandaberen met waterige oogjes...
Het is zelfs zo dat je volgens de brandpreventie instructievideo in de metro moet wachten tot er zo'n blozende pandabeertje komt aanvliegen die de brand wel even voor je blust.
Nouja prima dan.

Zelf vind ik dat echt verschrikkelijk. Toen ik in de kabelbaan zat de heuvels rondom de stad op, kon ik voor de helft van de tijd geen goede foto's maken omdat de ramen bijna compleet zijn bedekt met plaatjes van verdomde kittens.
Ik denk dat die Britten die de aardbeienpretpark in Pai zo geweldig vonden zich hier wel thuis zullen voelen..
Daar ben ik dus echt te pessimistisch voor. Veel te blij allemaal.

Voor de rest vind ik deze mensen ook lastig te peilen. Ze hebben zo weinig expressie in hun gezichten, nauwelijks rimpels en dus weinig sympathie lijkt het wel.
Dat in combinatie met de grauwe aanblik van de stad zelf maakt het tot een sombere bedoening.

Desondanks wel veel aan sightseeing gedaan gisteren. Dagkaartje voor de metro en overal maar random uitstappen, blijft het leukste ! En vandaag ging ik met een Australier van het hostel mee naar de National Palace Museum, naast de wolkenkrabber zo'n beetje het symbool van de republiek.
Geen idee waarom ik een entreekaartje heb betaald, want aardewerk potten en scherven vind ik simpelweg geen reet aan.
Wel een indrukwekkende collectie, ze tonen zo'n 700 artefacten uit een gehele collectie dat bestaat uit 690.000 items...

Anyway, dit alles heeft er wel voor gezorgd dat ik onwijs veel zin heb om naar Sydney te vliegen vanavond :)!
Heb ook wel zin om even ergens wat langer te settelen, en hopelijk gauw een leuk baantje te vinden.

Nu nog even wat relaxen in de woonkamer van het hostel voor ik naar het vliegveld ga.
Beste bed en douches in een hostel so far by the way!

See ya! x